26 juli tot 28 juli

Hallo iedereen,

Alles gaat hier nog zeer goed en we hebben de afgelopen dagen weer vanalles beleefd. Zondag zijn ze naar de kerk gegaan om een mis bij te wonen. In België doe ik dit niet echt heel graag maar hier is het zeker eens een aanrader. De mis hier duurt wel 2 uur, maar het is hier een echt feest. Er wordt bijna om de 5 minuten gezongen en iedereen klapt in zijn handen en zit mee heen en weer te wiegen op de muziek. Hier leest de priester ook niet gewoon voor uit zijn boek maar hij verteld echt verhalen en maakt mopjes en zit te lachen (denk ik want de mis is in het Luganda dus we verstaan er niets van). Mensen beginnen ook vaak te applaudiseren als hij iets zegt wat ze goed vinden. Wat me vooral verbaasde is dat er gedurende heel de mis een gebarentolk was voor de dorven die heel de mis vertaalde. Het kinderkoor was ook geweldig, vooral de trommels en de zelfgemaakte instrumenten vond ik fascinerend.

We hebben ondertussen ook al gemerkt dat je goed moet letten op het weer als je de geiten buitenzet aan een touw. Het kan hier van de ene moment op de andere beginnen te regenen. De geiten moeten dan zo snel mogelijk binnen en dat is niet echt een pretje in de gietende regen, Zeker niet als ze net je eten komen serveren. Gelukkig zijn er altijd wel een paar kinderen die een handje willen toesteken waardoor het op enkele minuten geregeld is.

We zijn ook enkele uitstapjes met de dierenarts gaan doen, zoals iets gaan drinken. Het valt me wel op dat wij vaak de rekening mogen betalen. Maar voor de rest is het altijd wel fijn. Het werd in de loop van de avond nog grappiger als Debbie haar hilarische opmerkingen geeft: een mervrouw met een grote boomstam op haar hoofd loopt voorbij het café, Debbie ziet dit en haar reactie is: kijk een wandelende tak! Aan humor geen gebrek ;)

Ondertussen hebben de geiten er ook weer een vaccinatieronde opzitten. Deze keer hebben we ze allemaal behandeld voor het snot. Alleen liep alles niet zoals gepland... We hadden voor dat de dierenarts kwam alle geiten opgesloten in de stal, maar de jongen die ze iedere dag eten brengt had het poortje terug open gezet. We konden ze dus eerst allemaal opnieuw vangen. Na de vaccinaties hebben we de dierenarts een dagje gevold. We zijn bij hem naar 2 kippenkwekerijen geweest om daar kippen te gaan behandelen. Daarna heeft hij ons meegenomen om iets te eten langs het Victoriameer en te genieten van het mooie uitzicht op de heuvels.

Gisteren hebben we de boddabodda van Charles geleend en zijn we gaan rondtoeren. We zijn maar blijven rijden naar waar de weg ons bracht. Onderweg hebben we hele mooie dingen gezien zoals een dorpje van enkele lemen hutjes met een strooie dakje. De natuur en de mensen die je ziet spreken tot de verbeelding. Iedereen die je passerd zit ook te zwaaien naar ons. Op deze manier zie je het echt Afrikaanse leven op het veld en hoe de mensen hun dag doorbrengen. Op een gegeven moment waren we fout gereden en zijn we uiteindelijk los door een bananeplantage gereden. Er waren ook weggetjes waar we ons moesten bukken om de takken te vermijden, al een geluk is Jef zo een goede chauffeur. Wanneer we de brommer terug wilde brengen naar Charles nam hij ons eerst nog mee naar een traditionele geneesheer. Deze man woont in de buurt van Charles. Het was een vreemde maar vriendelijke man. Hij vertelde vanalles over de krachten van de aarde en over het lot dat er voor zorgden dat we daar samen op die plek waren. In mijn ogen drinken en roken ze vooral veel, en vooral rare dingen. Hij wilde ook heel graag bij ons op de fotoen liet ons graag zijn hele huis en eigendom zien. Hij heeft Jef een van zijn pijpen cadeau gedaan. Veel mensen hier geloven dat deze man mensen kan genezen en ze geven hem dan ook veel geld.

Toen ik 's avonds nog eens naar de geiten ging zag ik dat een van hen aan het werpen was. Het jong was te vroeg geboren en dus nog te zwak. De moeder had ook nog geen melk. We hebben het kleintje laten drinken bij een andere moeder en hebben het dan laten slapen. Na een lange, bange nacht ging ik deze morgen kijken en tot mijn verbazing leefde het kleintje nog!! Ascaria en ik hebben dan besloten om het koemelk te geven. Ik heb het kleintje mee naar ons huis genomen en nu krijgt het daar de beste zorgen van mama Debbie!! Hopelijk wordt hij wat sterker en komt alles goed met hem.